Πώς αντιμετωπίζει μια νηπιαγωγός την σχολική άρνηση;

Ο ρόλος των νηπιαγωγών είναι πολύ σημαντικός και η δουλειά τους πολυδιάστατη. Συχνά καλούνται να διαχειριστούν ακόμα και δύσκολες καταστάσεις στηριζόμενες στις δικές τους δυνάμεις.

Mια νηπιαγωγός υιοθετεί πολλούς διαφορετικούς ρόλους, με σκοπό να αντισταθμίσει τις δυσκολίες του παιδιού. Σκοπός της είναι να βοηθήσει τα παιδιά να ενταχθούν στην τάξη. Κατ’ αρχάς διαμορφώνει τον εκπαιδευτικό της ρόλο, προσπαθεί να αξιοποιήσει τις γνώσεις που έχει αλλά και να ενημερώνεται συνεχώς, διότι υπάρχουν φορές που νιώθει πως οι γνώσεις της δεν επαρκούν για να διαχειριστεί απαιτητικές καταστάσεις μέσα στην τάξη.

Πέρα από τις γνώσεις που απαιτείται να έχει μια νηπιαγωγός για τη διαχείριση της τάξης, και ειδικά στην περίπτωση περιστατικών σχολικής άρνησης, σημαντικό αναδεικνύουν οι συμμετέχοντες και το ρόλο της εμπειρίας. Με το πέρασμα του χρόνου, η εμπειρία που αποκτάται είναι μεγαλύτερη και οι νηπιαγωγοί νιώθουν πιο έτοιμοι να διαχειριστούν τις περιπτώσεις σχολικής άρνησης που τους τυχαίνουν. Επίσης είναι πιο σίγουροι για τον εαυτό τους ότι μπορούν να τις χειριστούν επαρκώς.

Για μια νηπιαγωγό μια καλά διαμορφωμένη εκπαιδευτική ταυτότητα είναι απαραίτητη ώστε να αντιμετωπίσει τη σχολική άρνηση και να διαχειριστεί την τάξη. Πολλές φορές όμως δεν είναι μόνο ο εκπαιδευτικός ρόλος που καλείται να παίξει η νηπιαγωγός στην τάξη.

Έτσι πέρα από εκπαιδευτικό ρόλο η νηπιαγωγός, όπως παρουσιάστηκε από κάποιες συμμετέχουσες, αναλαμβάνει και έναν γονεϊκό ρόλο αποτελώντας την ενήλικη συνέχεια των γονιών. Μια υγιής σχέση νηπιαγωγού-παιδιού βοηθάει το παιδί να αντιμετωπίσει την εμπειρία του σχολείου θετικά. Επιπλέον η καλή σχέση με τον εκπαιδευτικό βοηθάει το παιδί να ενταχθεί στο σχολείο και επηρεάζει σημαντικά την ανάπτυξή του και την ακαδημαϊκή του πορεία.

Οι γνώσεις και η εμπειρία λοιπόν, συντελούν στην επάρκεια που νιώθει μια νηπιαγωγός, όταν καλείται να διαχειριστεί περιστατικά σχολικής άρνησης.