Η ηθική του Μαξίμ Γκόρκι

Ο Μαξίμ Γκόρκι (Μαξίμ Πεσκόφ) ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς Ρώσους συγγραφείς και θεατρικούς συγγραφείς του τέλους του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα. Γνωστός για την ικανότητά του να απεικονίζει την πραγματικότητα της ρωσικής κοινωνίας, ο Γκόρκι είναι μια φιγούρα που συνδέεται άμεσα με τη ρωσική λογοτεχνία και την πολιτική της εποχής του.

Γεννήθηκε στις 28 Μαρτίου 1868 στην πόλη Νίζνι Νόβγκοροντ, η οποία σήμερα ονομάζεται Γκόρκι προς τιμήν του. Από νεαρή ηλικία, γνώρισε τη φτώχεια και τη δυσκολία, κάτι που επηρέασε βαθιά το έργο του. Ταξίδεψε σε όλη τη Ρωσία και εργάστηκε σε διάφορες δουλειές, εμπειρίες που τον έφεραν σε επαφή με την πραγματικότητα της ρωσικής εργατικής τάξης.

Το πρώτο του λογοτεχνικό έργο, “Μάκαρ Τσούντρα”, δημοσιεύτηκε το 1892. Ακολούθησαν άλλα έργα που γρήγορα τον έκαναν γνωστό. Το έργο του χαρακτηρίζεται από έντονο ρεαλισμό και συμπάθεια προς τους φτωχούς και καταπιεσμένους. Ήταν ενεργός επαναστάτης και φίλος του Λένιν. Υποστήριξε την Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917, αλλά διατήρησε κριτική στάση προς τον μπολσεβικισμό και τον Στάλιν.

Ο Γκόρκι ήταν υπέρμαχος του σοσιαλιστικού ρεαλισμού, μια λογοτεχνική μέθοδος που επικεντρώνεται στην απεικόνιση της πραγματικότητας με έναν τρόπο που υποστηρίζει τις σοσιαλιστικές αξίες. Τα έργα του συχνά περιγράφουν τις δυσκολίες και τις αδικίες που αντιμετωπίζουν οι φτωχοί και καταπιεσμένοι άνθρωποι, αλλά και την ακατάπαυστη επιδίωξη για δικαιοσύνη και καλύτερη ζωή.

Ο Γκόρκι ήταν έντονα επηρεασμένος από τις κοινωνικές και πολιτικές ανισότητες που παρατηρούσε στη Ρωσία. Η λογοτεχνία του συχνά εξερευνά τις ζωές των φτωχών και των καταπιεσμένων, αποκαλύπτοντας τις δυσκολίες και τις αδικίες που αντιμετώπιζαν. Μέσα από τα έργα του, προωθούσε την ιδέα της αλληλεγγύης και της κοινωνικής δικαιοσύνης.

“Την ηθική των αφεντάδων αντιπάθησα, όσο και την ηθική των δούλων. Μια τρίτη ηθική έβλεπα να διαμορφώνεται μέσα μου: Δίνε το χέρι σου σε όποιον σηκώνεται”.

Ο Γκόρκι πέθανε στις 18 Ιουνίου 1936, αφήνοντας πίσω του ένα σημαντικό λογοτεχνικό και πολιτικό κληροδότημα που συνεχίζει να επηρεάζει και να εμπνέει.