Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος και το “τίμημα”
Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος γεννήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 1938 στην Αθήνα και σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης.
Έπαιξε εμβληματικούς ρόλους στο θέατρο, χαρακτηριστικούς και αξέχαστους ρόλους στον κινηματογράφο και στη τηλεόραση.
«Έχω την ευτυχία να είμαι από τους Έλληνες ηθοποιούς που δεν έχουν κάνει παραχωρήσεις. Έχω παίξει σχεδόν σε όλα έργα από το παγκόσμιο ρεπερτόριο, όλον τον Αριστοφάνη, δεν μου έχει μείνει συγγραφέας που να μην έχω καταπιαστεί μαζί του. Κι αυτό με έχει πλουτίσει σαν ηθοποιό και σαν άνθρωπο για να προσπαθώ όσο μπορώ, με την ίδια εφηβική αγνότητα, ν’ αντιμετωπίζω τους ρόλους μου», δήλωνε πριν λίγα χρόνια ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος σε συνέντευξη του.
Στο θέατρο είχε εμφανιστεί στις παραστάσεις «Εγκλημα και Τιμωρία», «Ο θάνατος του εμποράκου», «Ο Ρινόκερος», «Κάθε Πέμπτη κύριε Γκριν» και «Το τίμημα».
Το τηλεοπτικό κοινό τον γνώρισε και τον λάτρεψε στην εμβληματική σειρά «Εκείνος και Εκείνος» (1972), όπου ερμήνευσε τον ρόλο του «Σόλωνα» πλάι στον «Λουκά» του Βασίλη Διαμαντόπουλου.
Για τις νεότερες γενιές ήταν ο “Ψεύτης παππούς”, ο τρυφερός παππούς που μοιραζόταν όλη τη σοφία και την γλύκα μέσα από αφηγήσεις και αγκαλιές.
Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος είναι χαρακτηριστικό υπόδειγμα καλλιτέχνη. Ένας σκεπτόμενος και ευγενής άνθρωπος με σπάνια καλλιέργεια και ευαισθησίες.
Ο τελευταίος του ρόλος στο θέατρο στο “Το τίμημα”, θα μπορούσε να είναι συμβολικός.
– Ποιό είναι το τίμημα για τη ζωή και τις επιλογές μας;
– Πώς στεκόμαστε μπροστά σε μεγάλες αποφάσεις;
Στο τέλος, όλοι πληρώνουμε κάποιο τίμημα.
Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος “πλήρωσε” το τίμημα να είναι ένας εργάτης του θεάτρου, ένας δάσκαλος που δίδασκε με τη ζωή του, με τη στάση του, με τις επιλογές του, τον τρόπο σκέψης και έκφρασης, την ευγένεια, την ταπείνωση, τον σεβασμό, την αλήθεια, την νεανικότητα, το πάθος και την αγάπη του.
Ο θάνατος του συγκίνησε βαθιά όχι μόνο τους οικείους και τους συναδέλφους του, αλλά καθέναν από εμάς που είχε τη τύχη να τον δει από κοντά στο θέατρο μία ή και παραπάνω φορές και να αισθανθεί την αρχοντική του παρουσία, με την επιβλητική του φωνή και το ζεστό και σπινθηροβόλο βλέμμα.