Η θρησκευτικότητα στους νέους

Η ανάπτυξη της θρησκευτικής πίστης, όπως και η σύνδεσή της με την ευημερία, αποτελεί αντικείμενο μελέτης τόσο για κοινωνιολόγους όσο και για ψυχολόγους. Αυτή η μελέτη εξετάζει τη σχέση μεταξύ θρησκευτικότητας και ευημερίας στην παιδική και εφηβική ηλικία, βασιζόμενη σε θεωρητικές και εμπειρικές προσεγγίσεις​.

Σύμφωνα με τον Elkind και άλλους θεωρητικούς όπως ο Fowler και ο Oser, η θρησκευτική σκέψη περνάει από διάφορα στάδια ανάπτυξης. Αυτά τα στάδια ξεκινούν από τη συγκεκριμένη σκέψη και την κυριολεκτική κατανόηση των θρησκευτικών πεποιθήσεων κατά την παιδική ηλικία, και εξελίσσονται σε αφηρημένες ιδέες και προσωπική σύνδεση με τη θρησκεία στην εφηβική ηλικία​.

Η θρησκεία προσφέρει ένα δίκτυο κοινωνικής υποστήριξης και προάγει την κοινωνική συμπεριφορά, ενώ έχει βρεθεί ότι συνδέεται με τη μείωση αντικοινωνικών συμπεριφορών. Έρευνες έχουν δείξει ότι τα παιδιά και οι έφηβοι που είναι θρησκευτικά δραστήριοι είναι λιγότερο πιθανό να εμπλακούν σε παραβατική συμπεριφορά και χρήση ουσιών​.

Η οικογένεια παίζει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της θρησκευτικής ανάπτυξης. Τα παιδιά τείνουν να υιοθετούν τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των γονέων τους, ενώ οι θρησκευτικές οικογένειες παρέχουν μεγαλύτερη συναισθηματική υποστήριξη, κάτι που συμβάλλει στην ψυχολογική ευημερία των παιδιών.

Η θρησκεία και η πνευματικότητα στην παιδική και εφηβική ηλικία είναι ισχυροί παράγοντες που επηρεάζουν την κοινωνική και ψυχολογική ανάπτυξη. Η θρησκευτική πίστη προσφέρει σταθερότητα, υποστήριξη και νοηματοδότηση, βελτιώνοντας έτσι την ποιότητα ζωής των νέων.

Βιβλιογραφία

• Bridges, L. J., & Moore, K. A. (2002). Religion and Spirituality in Childhood and Adolescence.