Φιλοσοφία

Ο Carl Jung για το προσωπικό θρησκευτικό βίωμα

“Το θέμα της θρησκείας δεν είναι τόσο απλό όσο νομίζετε. Δεν είναι καθόλου θέμα διανοητικής βεβαιότητας ή φιλοσοφίας ή ακόμα και πίστης, αλλά μάλλον θέμα εσωτερικής εμπειρίας. Παραδέχομαι ότι αυτή την αντίληψη την αγνοούν πλήρως οι θεολόγοι έστω κι αν μιλούν πολύ γι’ αυτήν.


Ο Απόστολος Παύλος π.χ. δεν έγινε Χριστιανός με διανοητική ή φιλοσοφική προσπάθεια, ούτε με την πίστη, αλλά με την δύναμη της άμεσης εσωτερικής του εμπειρίας. Η πίστη του ήταν βασισμένη στο βίωμά του, αλλά η σύγχρονη θεολογία αντιστρέφει τα πράγματα και υποστηρίζει ότι πρέπει πρώτα να πιστεύουμε και ύστερα να έχουμε εσωτερικές εμπειρίες.


Ωστόσο αυτή η ανατροπή ωθεί άμεσα τους ανθρώπους σε ένα είδος κακού ορθολογισμού που αποκλείει ακόμα και τη δυνατότητα ενός εσωτερικού βιώματος. Είναι φυσικό ότι ταυτίζουν τη θεότητα με την κοσμική ενέργεια, η οποία είναι προφανώς απρόσωπη και σχεδόν φυσική, και στην οποία κανείς δεν μπορεί να προσευχηθεί, αλλά το εσωτερικό βίωμα είναι κάτι το εντελώς διαφορετικό: φανερώνει την ύπαρξη προσωπικών δυνάμεων με τις οποίες μπορεί κανείς να έρθει σε στενή επαφή πολύ προσωπικής φύσης.


Όποιος δεν έχει στο ενεργητικό του ένα εσωτερικό βίωμα δεν είναι σε θέση να μεταδώσει μια τέτοια πεποίθηση σε κάποιον άλλο. Η απλή συζήτηση – όσο καλοπροοαίρετη κι αν είναι – δεν μπορεί ποτέ να έχει πειθώ…. Είναι φυσικά, απολύτως αδύνατο να σας δώσω μια σύντομη περιγραφή του τρόπου με τον οποίο έχει κανείς αυτό το εσωτερικό βίωμα. Δεν είναι αλήθεια ότι ο καθένας θα μπορούσε να πει: είναι αυτό κι αυτό. Δεν μεταβιβάζεται με λόγια.”


[Καρλ Γιούνγκ: «Επιστολές», σελ. 419-420. Εκδόσεις Αντινέα. Από επιστολή της 2ας Οκτωβρίου 1954].