Η σημασία του συμπτώματος
Κεντρική θέση στην θεωρία της Satir κατέχει η άποψη ότι κάθε άνθρωπος είναι προσανατολισμένος στην επιβίωση, στην ανάπτυξη και στις στενές σχέσεις με τους σημαντικούς άλλους. Κάθε συμπεριφορά, ακόμη και όταν εμφανίζεται ως προβληματική, εκφράζει αυτούς τους στόχους. Αυτό που η κοινωνία θεωρεί αρρωστημένο, τρελό, ή προβληματικό είναι στην πραγματικότητα ένα μήνυμα που υποδηλώνει την ύπαρξη δυσκολιών και καλεί σε βοήθεια. Σύμφωνα με την Satir (Satir & Baldwin, 1983), η «συμπτωματική» συμπεριφορά είναι:
- Αποτέλεσμα παρεμπόδισης της εξέλιξης του ατόμου.
- Ομοιοστατικός μηχανισμός για να διατηρήσει την ισορροπία και την συνοχή της οικογένειας.
- Έκφραση δυσλειτουργικών διαπροσωπικών σχέσεων στην οικογένεια.
Οι οικογένειες έχουν άγραφους κανόνες και νόμους για το πώς επικοινωνούν και για το ποιους ρόλους έχει το κάθε μέλος. Πολλές φορές οι κανόνες και οι ρόλοι γίνονται άκαμπτοι, με αποτέλεσμα η οικογένεια να μετατρέπεται σε κλειστό σύστημα και να εμποδίζεται η εξέλιξη των μελών της. Στις περιπτώσεις αυτές ένα μέλος της οικογένειας εμφανίζει κάποιο σύμπτωμα. Όταν αποκαθίστανται οι συνθήκες που διασφαλίζουν την υγεία, τότε το σύμπτωμα αυτό ξεπερνιέται.
Βιβλιογραφία:
- “Virginia Satir: Foundational Ideas”
- “Virginia Satir: Conjoint Family Therapy”