Αναγνωρίζοντας τα σημάδια της σχιζοφρένειας

Η σχιζοφρένεια είναι μια σοβαρή ψυχική ασθένεια που επηρεάζει τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τη διάθεση και τη συνολική λειτουργία ενός ατόμου. Αυτή η διαταραχή μπορεί να προκαλέσει παραισθήσεις, αυταπάτες και ασυνήθιστες συμπεριφορές. Τα άτομα με τη διαταραχή μπορεί επίσης να έχουν γνωστικές προκλήσεις, όπως προβλήματα με τη μνήμη, την προσοχή και τη συγκέντρωση.

Παράγοντες κινδύνου
Υπάρχει μια γενετική συνιστώσα στη σχιζοφρένεια και τα άτομα που έχουν έναν γονέα ή αδερφό με τη νόσο έχουν ελαφρώς αυξημένο κίνδυνο να την αναπτύξουν. Οι επιστήμονες δεν πιστεύουν ότι υπάρχει ένα μόνο γονίδιο για τη σχιζοφρένεια. Πιθανότατα, μια ποικιλία γονιδίων και περιβαλλοντικών παραγόντων ευθύνονται για την ανάπτυξη της νόσου. Οι περισσότεροι άνθρωποι εμφανίζουν για πρώτη φορά συμπτώματα στην εφηβεία ή στα 20 τους. Είναι λιγότερο συχνό να εμφανιστεί η διαταραχή στη μέση ηλικία ή μετά.

Σημάδια και συμπτώματα
-Ψευδαισθήσεις, όπως το να ακούς φωνές ή να βλέπεις πράγματα που οι άλλοι δεν βιώνουν.

-Πεποιθήσεις που είναι περίεργες ή που οι άλλοι δεν μοιράζονται.

-Δυσκολία στη λογική σκέψη.

-Ταραγμένες ή επαναλαμβανόμενες κινήσεις του σώματος.

-Έλλειψη συναισθηματικής έκφρασης.

-Έλλειψη ευχαρίστησης καθημερινές δραστηριότητες.

-Δυσκολία προσοχής.

-Δυσκολία στην εφαρμογή πληροφοριών για τη λήψη αποφάσεων.

-Προβλήματα με τη μνήμη εργασίας (ένας τύπος βραχυπρόθεσμης μνήμης που εμπλέκεται στην επεξεργασία πληροφοριών).

Θεραπεία
Παλαιότερα πίστευαν ότι η ανάρρωση από τη σχιζοφρένεια ήταν σπάνια. Ωστόσο, τα στοιχεία δείχνουν ότι η σχιζοφρένεια είναι μια θεραπεύσιμη ασθένεια και η ανάρρωση είναι δυνατή.

Η θεραπεία για τη σχιζοφρένεια συνήθως περιλαμβάνει μια ποικιλία στρατηγικών για τη μακροπρόθεσμη μείωση των συμπτωμάτων της νόσου. Τα αντιψυχωσικά φάρμακα αποτελούν συχνά σημαντικό μέρος της θεραπείας. Τέτοια φάρμακα πρέπει συνήθως να λαμβάνονται καθημερινά για να είναι αποτελεσματικά.

Η ψυχοθεραπεία μπορεί επίσης να είναι ένα πολύτιμο μέρος της θεραπείας. Οι ειδικοί μπορούν να βοηθήσουν τα άτομα με σχιζοφρένεια να αντιμετωπίσουν τις δύσκολες επιπτώσεις της νόσου, συμπεριλαμβανομένων των προκλήσεων που σχετίζονται με την αυτοφροντίδα, την εργασία, το σχολείο και τις σχέσεις.

Οι οικογενειακές παρεμβάσεις στις οποίες συμμετέχουν συγγενείς σε θεραπευτικές συνεδρίες μπορεί να είναι ιδιαίτερα χρήσιμες για άτομα με σχιζοφρένεια. Μια ανασκόπηση των μελετών του 2001 διαπίστωσε ότι οι οικογενειακές παρεμβάσεις μειώνουν τα ποσοστά ψυχωσικής υποτροπής ή επανεισαγωγής στο νοσοκομείο κατά 20% (Schizophrenia Bulletin, 2001).

Μια δεύτερη ανασκόπηση έβγαλε παρόμοια συμπεράσματα και βρήκε επίσης στοιχεία ότι τα άτομα με σχιζοφρένεια που συμμετέχουν στην οικογενειακή θεραπεία ήταν πιο πιθανό να παίρνουν τα φάρμακά τους όπως τους συνταγογραφήθηκε (Psychological Medicine, 2002).

Βιβλιογραφία

• Pilling, S., Bebbington, P., Kuipers, E., Garety, P., Geddes, J., Orbach, G. and Morgan, C. (2002). Psychological treatments in schizophrenia: Meta-analysis of family intervention and cognitive behaviour therapy. Psychological Medicine, 32, 763–782.
• Pitschel-Walz, G., Leucht, S., Bauml, J., Kissling, W., and Engel, R.R. (2001). The effect of family interventions on relapse and rehospitalization in schizophrenia — a meta-analysis. Schizophrenia Bulletin, 27(1), 73–92.