Αυτοτραυματισμός εφήβων

Mία τόσο έντονη συμπεριφορά όπως αυτή του αυτοτραυματισμού συμβαίνει επειδή κάτι προϋπάρχει στην πραγματική ζωή.

Ο αυτοτραυματισμός είναι μια εξωτερική έκφραση, ένα είδος εκδραμάτισης εσωτερικού πόνου που συχνά έχει τις ρίζες της στην πρώιμη ζωή. Συχνά υπάρχει σχέση μεταξύ αυτοτραυματισμού και παιδικού τραύματος. Ο αυτοτραυματισμός συχνά μπορεί να είναι ο τρόπος αντιμετώπισης των συναισθημάτων που σχετίζονται με την κατάχρηση, τις αναδρομές, τα αρνητικά συναισθήματα για το σώμα ή άλλες τραυματικές μνήμες – ακόμη και αν δεν γνωρίζουμε συνειδητά τη σύνδεση τους.

Ο σωματικός πόνος εξυπηρετεί έναν σκοπό δείχνοντας ότι κάτι δυσλειτουργεί και το άτομο πρέπει να αλλάξει κάποια συμπεριφορά ή να αναλάβει δράση. Τα άτομα που αυτοτραυματιζονται ή εμπλέκουν τον εαυτό τους σε επικίνδυνες καταστάσεις μπορεί να καλούν σε βοήθεια για κάτι που δυσλειτουργεί, μπορεί να είναι ένας τρόπος να διαχειριστούν σύνθετα δυσφορικά συναισθήματα ή η εξωτερική έκφραση κάποιου εσωτερικού πόνου που δεν έχει λεκτικοποιηθεί – μια ακραία έκφραση αναζήτησης βοήθειας.

Σε έρευνα του Van der kolk aki συνεργατών (1991) βρέθηκε ότι το 89% των ασθενών που ανέφεραν ότι έχουν εμπλακεί σε αυτοτραυματικές συμπεριφορές, ήταν παιδιά που έζησαν μέσα σε περιβάλλοντα γονεϊκής παραμέλησης. Αυτές οι συμπεριφορές φαίνεται να συνδέονται κυρίως με το φόβο της εγκατάλειψης και μοναξιάς και παρατηρούνται κυρίως σε άτομα που έχουν άλυτα θέματα εξάρτησης (Mc Williams, 2012).

Τέλος, σύμφωνα με τη θεωρία οικογενειακών συστημάτων, ο αυτοτραυματισμός μπορεί να είναι μια ακραία εκδήλωση συναισθηματικής αποκοπής, αφού το συγχωνευμένο άτομο αποσυνδέεται από το ίδιο του το σώμα για να διαχειριστεί το χρόνιο άγχος του και την δυσκολία διαφοροποίησης του (Mc Kay, 2012).

Βιβλιογραφία:

-MacKay, L. (2012) Trauma and Bowen family systems theory: Working with adults who were abused as children . Australian and New Zealand Journal of Family Therapy, 44(3), 232-241.

-McWilliams, (2012). Ψυχαναλυτική Διάγνωση. Θεσσαλονίκη : εκδόσεις ΙΨΥ

-Van der Kolk, B. A., Perry, J.C & Herman J.L (1991). Childhood Origins of Self -DEstructive Behavior, American Journal of Psychiatry, 148(12), 1665-16671.

-Vague, H.B. (2008). Cutting and Self-Harm. New York: Chelsea House Publishers.