Η αίσθηση του επείγοντος

Από υπαρξιακή προοπτική, η αίσθηση του επείγοντος μπορεί να θεωρηθεί ως απάντηση στην επίγνωση της δικής μας θνησιμότητας και του περιορισμένου χρόνου που έχουμε για να ασκήσουμε ουσιαστική επίδραση στον κόσμο. Είναι μια αναγνώριση της φευγαλέας φύσης της ζωής και της σημασίας να αξιοποιούμε στο έπακρο τον χρόνο που έχουμε.

Με αυτή την έννοια, η αίσθηση του επείγοντος μπορεί να θεωρηθεί ως μια θετική δύναμη, που μας οδηγεί να αναλάβουμε δράση και να δημιουργήσουμε νόημα στη ζωή μας. Ωστόσο, μπορεί επίσης να είναι πηγή άγχους και στρες, ιδιαίτερα αν αισθανόμαστε ότι δεν σημειώνουμε πρόοδο προς τους στόχους μας ή αν μας κυριεύει το τεράστιο μέγεθος των εργασιών που έχουμε.

Για να διαχειριστούμε την αίσθηση του επείγοντος από μια υπαρξιακή προοπτική, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι ο χρόνος μας σε αυτή τη γη είναι πεπερασμένος και να χρησιμοποιήσουμε αυτήν την επίγνωση ως πηγή κινήτρων και όχι ως πηγή άγχους. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει τον καθορισμό ρεαλιστικών στόχων, την ιεράρχηση του χρόνου και της ενέργειάς μας και την εστίαση σε πράγματα που πραγματικά έχουν σημασία για εμάς.

Είναι επίσης σημαντικό να θυμόμαστε ότι η αίσθηση του επείγοντος δεν είναι μια καθολική εμπειρία και ότι διαφορετικοί άνθρωποι μπορεί να έχουν διαφορετικές προτεραιότητες και χρονοδιαγράμματα για τη ζωή τους. Αγκαλιάζοντας το δικό μας μοναδικό μονοπάτι και αποδεχόμενοι τους περιορισμούς της δικής μας θνητότητας, μπορούμε να βρούμε μια αίσθηση ειρήνης και σκοπού μπροστά στην αίσθηση του επείγοντος.

Από υπαρξιακή σκοπιά, ο χρόνος είναι μια θεμελιώδης πτυχή της ανθρώπινης ύπαρξης, καθώς δίνει σχήμα και νόημα στη ζωή μας. Η αίσθηση του επείγοντος μπορεί να θεωρηθεί ως μια φυσική απάντηση στην επίγνωσή μας για το χρόνο και το γεγονός ότι ο χρόνος μας σε αυτή τη γη είναι πεπερασμένος.

Ο χρόνος μπορεί να βιωθεί με διαφορετικούς τρόπους, ανάλογα με την οπτική γωνία και τις συνθήκες του ατόμου. Για μερικούς ανθρώπους, ο χρόνος μπορεί να φαίνεται άφθονος και επεκτατικός, ενώ για άλλους μπορεί να αισθάνεται σπάνιος και φευγαλέος. Η αίσθηση του επείγοντος μπορεί να προκύψει όταν νιώθουμε ότι ο χρόνος τελειώνει ή ότι έχουμε περιορισμένο παράθυρο ευκαιριών για να πετύχουμε τους στόχους και τις φιλοδοξίες μας.

Ταυτόχρονα, είναι σημαντικό να καλλιεργήσουμε μια αίσθηση παρουσίας και προσοχής στη στιγμή και να απολαμβάνουμε τις εμπειρίες που έχουμε στο παρόν. Αγκαλιάζοντας τόσο τον επείγοντα χαρακτήρα του χρόνου όσο και τον πλούτο της παρούσας στιγμής, μπορούμε να βρούμε μια αίσθηση ισορροπίας και σκοπού στη ζωή μας.

Βιβλιογραφία

• Carver, C. S., & Scheier, M. F. (2014). Urgency and the will to act: exploring the impact of psychological urgency on reactions to impending negative outcomes. Journal of Applied Psychology.

• Mauro, R., & Sato, H. (2014). The role of urgency in decision-making: an experimental study. Judgment and Decision Making.