Video,  Ψυχοθεραπεία,  Ψυχολογία

Οι έννοιες εσωστρέφεια-εξωστρέφεια κατά τον Jung

Ο Carl Jung προτείνει στη θεωρία του, ότι οι άνθρωποι παλεύουν με τις αντίπαλες δυνάμεις που βρίσκονται μέσα τους (Pervin & John, 2001). Αντίπαλες δυνάμεις είναι το πρόσωπο που δείχνουν στους άλλους και ο ιδιωτικός εαυτός, όπως επίσης και το αρσενικό και θηλυκό κομμάτι του εαυτού μας.
Σύμφωνα με τον Jung κάθε άνδρας κρύβει στην προσωπικότητα του ένα θηλυκό κομμάτι, ενώ κάθε γυναίκα ένα αρσενικό. Σημαντικό έργο για τη ζωή του ατόμου είναι να φέρει σε ενότητα τις δύο αντιτιθέμενες δυνάμεις, και αυτή η πάλη των αντίθετων πόλων μέσα του διαρκεί σε όλη τη ζωή (Pervin & John, 2001).


Ο Jung διακρίνει στο άτομο δύο βασικές στάσεις, την εσωστρέφεια και την εξωστρέφεια, οι οποίες χαρακτηρίζουν τον βασικό του προσανατολισμό (Κανελλοπούλου, 2007). Οι δύο αυτές στάσεις υπάρχουν στο άτομο, αλλά μία είναι αυτή που κυριαρχεί. Ο Jung (1971) προσπαθώντας να καταλάβει για ποιο λόγο υπάρχουν αυτοί οι δύο τύποι προσωπικότητας, ανέφερε ότι αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει στη βάση μιας συνειδητής επιλογής, λόγω προσαρμογής σε κάποια αιτία, αλλά ότι τέτοια χαρακτηριστικά έχουν αναπτυχθεί εξαιτίας της αλληλεπίδρασης του ανθρώπου με το περιβάλλον.


Επιπροσθέτως, ο Jung υποστηρίζει πως ο άνθρωπος προσανατολίζεται στον κόσμο μέσα από τέσσερις λειτουργίες. Η πρώτη είναι η αίσθηση, που είναι η αντίληψη που προέρχεται από τις αισθήσεις του ατόμου και η δεύτερη είναι η σκέψη, με την οποία κατανοεί και δίνει νόημα. Η τρίτη λειτουργία είναι το συναίσθημα ενώ η τέταρτη είναι η διαίσθηση η οποία δίνει στο άτομο πληροφορίες για την ατμόσφαιρα που περιβάλλει κάθε εμπειρία. Αυτές οι λειτουργίες σε συνδυασμό με την εσωστρέφεια – εξωστρέφεια, δίνουν αντίστοιχα εσωστρεφή ή εξωστρεφή σκέψη και συναίσθημα (Jung, 1954).

Bιβλιογραφία:

  • Jung, C.G. (1939/1971). The integration of the personality. New York: Farrar & Rinehart.
  • Jung, C. (1954). On the nature of the Psyche. 1988 ed. London: Ark Paperbacks. (contained in Collected Works Vol. 8).
  • Jung, C.G. (1971). Psychological types (H.G. Baynes, Trans.). New York: Harcourt, Brace. (Original work published 1923).
  • Pervin, L. A. & John, O. P., (2001), Θεωρίες Προσωπικότητας: έρευνα και εφαρμογές. Αθήνα: Τυπωθήτω – Γ. Δαρδανός.
  • Κανελλοπούλου, Λ.., 2007. Ψυχαναλυτικές Θεωρίες Προσωπικότητας Ι. Πανεπιστημιακές Σημειώσεις, Αθήνα.