Πως επηρεάζει ο χωρισμός τη σχολική συμπεριφορά των παιδιών;

Ο χωρισμός των γονέων μπορεί να αποτελέσει μια σημαντική κρίση στη ζωή των παιδιών, η οποία επηρεάζει πολλαπλές πτυχές της ανάπτυξής τους, συμπεριλαμβανομένης της σχολικής τους συμπεριφοράς. Το σχολείο, ως χώρος κοινωνικοποίησης και σταθερότητας, συχνά αναδεικνύεται σε κρίσιμο παράγοντα υποστήριξης για τα παιδιά που βιώνουν το διαζύγιο των γονέων τους.

Σχολική συμπεριφορά και προσαρμογή

Tα παιδιά που βιώνουν το διαζύγιο μπορεί να παρουσιάσουν μειωμένη σχολική επίδοση, έλλειψη συγκέντρωσης και επιθετικές συμπεριφορές. Συχνά, η κρίση που προκαλείται από τον χωρισμό επηρεάζει τη συναισθηματική τους σταθερότητα, οδηγώντας σε φαινόμενα όπως η σχολική φοβία και η απόσυρση από τις σχολικές δραστηριότητες.

Το σχολείο ως υποστηρικτικός φορέας

Η υποστηρικτική παρέμβαση του σχολείου μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στην προσαρμογή των παιδιών στις νέες συνθήκες. Η σταθερότητα που παρέχει το σχολείο λειτουργεί ως ένα σημείο αναφοράς στη ζωή του παιδιού και βοηθά στη μείωση του άγχους και της ανασφάλειας που προκύπτουν από τον χωρισμό των γονέων​.

Αναμενόμενες αντιδράσεις των παιδιών

Οι πιο κοινές αντιδράσεις των παιδιών που βιώνουν το διαζύγιο περιλαμβάνουν τη μειωμένη σχολική απόδοση, τη συναισθηματική απομόνωση, τη σχολική φοβία και την επιθετική συμπεριφορά προς τους συνομηλίκους τους. Οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί πρέπει να αναγνωρίζουν αυτές τις αντιδράσεις και να τις διαχειρίζονται με ευαισθησία​.

Στρατηγικές συνεργασίας σχολείου και οικογένειας

Η συνεργασία μεταξύ σχολείου και οικογένειας είναι απαραίτητη για την υποστήριξη των παιδιών μετά τον χωρισμό των γονέων τους. Προτείνεται η δημιουργία ενός σχολικού περιβάλλοντος που να παρέχει σταθερότητα, οργάνωση, και ίσες ευκαιρίες μάθησης για τα παιδιά από μονογονεϊκές οικογένειες. Επίσης, η εκπαίδευση των εκπαιδευτικών σε θέματα που αφορούν τα παιδιά του διαζυγίου είναι απαραίτητη​.

Ο χωρισμός των γονέων δεν συνεπάγεται απαραίτητα αρνητικές ψυχολογικές επιδράσεις, ωστόσο οι συναισθηματικές και κοινωνικές επιπτώσεις είναι σημαντικές και συχνά εκφράζονται μέσω της σχολικής συμπεριφοράς. Η υποστηρικτική παρέμβαση του σχολείου, σε συνεργασία με την οικογένεια, μπορεί να μετριάσει τις αρνητικές επιπτώσεις και να προωθήσει την υγιή ανάπτυξη των παιδιών.

Βιβλιογραφία

1. Caplan, G. (1964). Principles of Preventive Psychiatry. Basic Books.
2. Χατζηχρήστου, Χ. (1999). Ψυχοκοινωνική Ανάπτυξη και Σχολική Προσαρμογή. Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση.
3. Bright Tots (2013). School Refusal in Children. Διαθέσιμο στο http://www.brighttots.com/Parenting_issues/School_Refusal_Children.html.
4. Education Delaware (2013). Divorce and School Behavior. Διαθέσιμο στο http://www.education.udel.edu/wp-content/uploads/2013/01/Divorce.pdf.