Ψυχοθεραπεία,  Ψυχολογία

Το συνειδητό και το ασυνείδητο στη Ψυχολογία

Η έννοια της συνείδησης αποτελεί μια θεμελιώδη παράμετρο στην κατανόηση της ανθρώπινης εμπειρίας και συμπεριφοράς. Στην ψυχολογία, η συνείδηση ορίζεται ως η υποκειμενική εμπειρία του ατόμου για τον κόσμο και το νου του. Αν και αποτελεί έναν αυστηρά προσωπικό και μη αντικειμενικά παρατηρήσιμο κόσμο, η μελέτη της συνείδησης προσφέρει ουσιαστική κατανόηση των ψυχολογικών και νευροβιολογικών μηχανισμών που καθοδηγούν την ανθρώπινη συμπεριφορά.

Η διάκριση μεταξύ συνειδητού και ασυνείδητου αποτελεί έναν από τους πιο βασικούς τομείς της ψυχολογίας. Το συνειδητό είναι η κατάσταση της εγρήγορσης και της επίγνωσης του εαυτού και του περιβάλλοντος, ενώ το ασυνείδητο αναφέρεται σε όλες εκείνες τις νοητικές διεργασίες που δεν βρίσκονται στην επιφάνεια της αντίληψης.

Σύμφωνα με τον Φρόιντ, το ασυνείδητο περιλαμβάνει κρυφές αναμνήσεις και ένστικτα που καταπιέζονται, και παρόλο που δε γίνονται άμεσα αντιληπτά, επηρεάζουν τη συμπεριφορά. Η διαδικασία της απώθησης αποκλείει αυτές τις σκέψεις από το συνειδητό. Μια ένδειξη ύπαρξης του ασυνειδήτου είναι οι παραδρομές, όπως τα φροϊδικά σφάλματα.

Στη σύγχρονη ψυχολογία, το ασυνείδητο δεν θεωρείται γεμάτο με καταπιεσμένα ένστικτα, αλλά περισσότερο σαν ένα εργοστάσιο παραγωγής συνειδητών σκέψεων και συμπεριφορών. Το γνωστικό ασυνείδητο περιλαμβάνει τις νοητικές διεργασίες που επηρεάζουν τις σκέψεις, τις επιλογές και τις συμπεριφορές, χωρίς να γίνονται αντιληπτές από το άτομο.

Ο ύπνος και τα όνειρα είναι δύο καταστάσεις που προσφέρουν μοναδική προοπτική στη μελέτη της συνείδησης. Ο ύπνος χαρακτηρίζεται από την απουσία συνειδητότητας, ενώ τα όνειρα αντιπροσωπεύουν μια αλλοιωμένη κατάσταση συνείδησης. Υπάρχουν διάφορα στάδια ύπνου, με το REM στάδιο να είναι αυτό στο οποίο βιώνονται τα πιο έντονα όνειρα.

Τα ψυχοδραστικά φάρμακα επηρεάζουν τη συνείδηση μεταβάλλοντας τη χημεία του εγκεφάλου. Ορισμένες ουσίες, όπως το αλκοόλ, η κοκαΐνη και οι αμφεταμίνες, μπορούν να προκαλέσουν αλλοιωμένες καταστάσεις συνείδησης, ενώ η υπερβολική χρήση μπορεί να οδηγήσει σε σωματική και ψυχολογική εξάρτηση.

Η συνείδηση υφίσταται σε διαφορετικά επίπεδα, τα οποία περιλαμβάνουν την ελάχιστη συνειδητότητα, την πλήρη συνειδητότητα και την αυτοσυνειδησία. Η πλήρης συνειδητότητα αφορά την επίγνωση του ατόμου για τη νοητική του κατάσταση σε πραγματικό χρόνο, ενώ η αυτοσυνειδησία αφορά την αντίληψη του εαυτού ως αντικείμενο παρατήρησης.

Η συνείδηση, τόσο στο συνειδητό όσο και στο ασυνείδητο επίπεδο, είναι ένα εξαιρετικά πολύπλοκο και πολυδιάστατο φαινόμενο που επηρεάζει άμεσα τη συμπεριφορά και τις νοητικές διεργασίες του ανθρώπου. Η σύγχρονη ψυχολογία προσφέρει εργαλεία για την κατανόηση αυτών των μηχανισμών, τα οποία μας βοηθούν να προσεγγίσουμε τις εμπειρίες και τις δράσεις με έναν πιο αντικειμενικό και μεθοδικό τρόπο.