Get a life! Γιατί οι Άνθρωποι Ασχολούνται με τις Ζωές των Άλλων;

Η ενασχόληση των ανθρώπων με τις ζωές των άλλων, ειδικά όταν γίνεται με έντονο και ανεπιθύμητο τρόπο, όπως στην περίπτωση του κουτσομπολιού ή στην περίπτωση των stalkers, μπορεί να έχει πολλές αιτίες.

Έλλειψη ικανοποίησης στη δική τους ζωή

Οι άνθρωποι που ασχολούνται έντονα με τις ζωές των άλλων μπορεί να το κάνουν για να αποφύγουν να αντιμετωπίσουν τα δικά τους προβλήματα ή τις ανικανοποίητες ανάγκες τους. Η εστίαση στους άλλους μπορεί να τους προσφέρει μια προσωρινή απόδραση από τα δικά τους συναισθήματα δυστυχίας ή ανεπάρκειας (Festinger, 1954; Tesser, 1988).

Ανασφάλεια και ζήλεια

Η ανασφάλεια και η ζήλεια μπορεί να οδηγήσουν κάποιον να ασχολείται υπερβολικά με τις ζωές των άλλων. Η σύγκριση με τους άλλους μπορεί να επιδεινώσει αυτά τα συναισθήματα, ωθώντας τους να αναζητούν συνεχώς πληροφορίες για να “μετρούν” την αξία τους, ενισχύοντας και επιβεβαιώντοντας το ήδη υπάρχον αίσθημα κατωτερότητας (Salovey & Rodin, 1984).

Προβλήματα αυτοεκτίμησης

Οι άνθρωποι με χαμηλή αυτοεκτίμηση μπορεί να ασχολούνται με τις ζωές των άλλων για να νιώσουν καλύτερα με τον εαυτό τους. Η παρακολούθηση και η κριτική των άλλων μπορεί να τους προσφέρει μια ψευδαίσθηση υπεροχής (Baumeister & Leary, 1995). Μέσα από την παρακολούθηση και την ενασχόληση με τις ζωές των άλλων, μπορεί να νιώθουν ότι έχουν μεγαλύτερη δύναμη και επιρροή (Buss, 2000).

Ανάγκη για σύνδεση

Παράδοξα, η ενασχόληση με τις ζωές των άλλων μπορεί να προέρχεται από μια βαθύτερη ανάγκη για σύνδεση και επαφή. Η προσπάθεια να γνωρίζουν λεπτομέρειες για τη ζωή κάποιου άλλου μπορεί να αποτελεί προσπάθεια να δημιουργήσουν ένα ψευδές αίσθημα οικειότητας και σχέσης (Baumeister & Leary, 1995).

Παθολογικές τάσεις

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η υπερβολική ενασχόληση με τις ζωές των άλλων μπορεί να σχετίζεται με παθολογικές καταστάσεις, όπως διαταραχές της προσωπικότητας (π.χ., ναρκισσιστική διαταραχή της προσωπικότητας). Αυτές οι καταστάσεις μπορεί να κάνουν κάποιον να αναζητά συνεχώς πληροφορίες και να ελέγχει τους άλλους με τρόπο παθολογικό (Millon et al., 2004).

Ψυχολογικά τραύματα

Άτομα με ψυχολογικά τραύματα μπορεί να αναπτύξουν ανθυγιεινές συμπεριφορές παρακολούθησης ως μηχανισμό αντιμετώπισης. Η ενασχόληση με τις ζωές των άλλων μπορεί να τους προσφέρει έναν τρόπο να αποφεύγουν τα δικά τους τραύματα και τα συναισθήματα που αυτά προκαλούν (Herman, 1992).

Κοινωνική και πολιτιστική επιρροή

Η κουλτούρα των μέσων μαζικής ενημέρωσης και τα κοινωνικά δίκτυα ενθαρρύνουν την παρακολούθηση και την ενασχόληση με τις ζωές των άλλων. Οι πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης, ιδιαίτερα, προάγουν την κουλτούρα της συνεχούς παρακολούθησης και του μοιράσματος προσωπικών λεπτομερειών (Boyd, 2014).

Η υπερβολική ενασχόληση με τις ζωές των άλλων είναι ανθυγιεινή και μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά προβλήματα στις σχέσεις και την ψυχική υγεία του ατόμου που το κάνει. Η αναζήτηση επαγγελματικής βοήθειας μπορεί να βοηθήσει κάποιον να αντιμετωπίσει αυτά τα ζητήματα και να αναπτύξει πιο υγιείς τρόπους διαχείρισης των συναισθημάτων και των σχέσεων του.

Βιβλιογραφία

• Baumeister, R. F., & Leary, M. R. (1995). The need to belong: desire for interpersonal attachments as a fundamental human motivation. Psychological Bulletin, 117(3), 497.
• Boyd, D. (2014). It’s complicated: The social lives of networked teens. Yale University Press.
• Buss, D. M. (2000). The dangerous passion: Why jealousy is as necessary as love and sex. Free Press.
• Festinger, L. (1954). A theory of social comparison processes. Human Relations, 7(2), 117-140.
• Herman, J. L. (1992). Trauma and recovery: The aftermath of violence–from domestic abuse to political terror. Basic Books.
• Millon, T., Grossman, S., Millon, C., Meagher, S., & Ramnath, R. (2004). Personality disorders in modern life. John Wiley & Sons.
• Salovey, P., & Rodin, J. (1984). Some antecedents and consequences of social-comparison jealousy. Journal of Personality and Social Psychology, 47(4), 780.
• Tesser, A. (1988). Toward a self-evaluation maintenance model of social behavior. In Advances in Experimental Social Psychology (Vol. 21, pp. 181-227). Academic Press.