H σιωπηρή επανάσταση του πατέρα

Μια βασική διάσταση του νέου προτύπου του πατέρα είναι η ενεργή και πολυεπίπεδη συμμετοχή του στην ανατροφή του παιδιού από την πρώτη κιόλας μέρα της ζωής του.

O Pruett συνοψίζει αυτή την ενεργή συμμετοχή στις ακόλουθες πέντε παραμέτρους:

1. Να νιώθει και να συμπεριφέρεται υπεύθυνα προς το παιδί.
2. Να είναι συναισθηματικά συνδεδεμένος με το παιδί.
3. Να είναι φυσικά προσβάσιμος για το παιδί.
4. Να παρέχει την υλική υποστήριξη για την κάλυψη των αναγκών του παιδιού.
5. Να έχει επιρροή στις αποφάσεις που αφορούν την ανατροφή του παιδιού.

Ο σύγχρονος πατέρας έρχεται σε ανάλογη θέση με αυτή της σύγχρονης εργαζόμενης μητέρας που πιέζεται από πολύπλευρες απαιτήσεις.

Πόσο προετοιμασμένος είναι ο σημερινός άνδρας να καλύψει αυτές τις σύνθετες απαιτήσεις του πατρικού ρόλου;

Για πολλούς άνδρες, η μετάβαση στην πατρότητα είναι μια δεύτερη ευκαιρία να έρθουν ξανά σε επαφή με την παιδικότητά τους, με μια περίοδο, δηλαδή, που επιτρεπόταν πολύ περισσότερο να νιώθουν έντονα τα συναισθήματά τους. Με αυτή την έννοια, οι πατεράδες που ρισκάρουν να εμπλακούν στενά στην ανατροφή των πολύ μικρών παιδιών τους “ξαναμεγαλώνουν” συναισθηματικά μαζί τους.

Έτσι κι αλλιώς δεν είναι λίγοι οι άνδρες, όπως και οι γυναίκες, που στη νέα τους οικογένεια προσπαθούν να ενεργοποιήσουν ένα “επανορθωτικό” αντί για “επαναληπτικό σενάριο”. Προσπαθούν δηλαδή, να έχουν έναν ενεργό ρόλο στη ζωή των παιδιών τους, κάτι που στερήθηκαν από μια γενιά πιο παραδοσιακών πατεράδων.

Αποσπάσματα από το βιβλίο “Άνδρας η σιωπηρή επανάσταση”, του Χ. Ζιούβα και της Χ. Κατάκη