Η έννοια της ενσυναίσθησης, όπως την ανέπτυξε ο Theodor Lipps, αποτελεί έναν πυλώνα στη φιλοσοφία και ψυχολογία της αισθητικής και της ανθρώπινης εμπειρίας. Μέσω της ενσυναίσθησης, o Lipps προσπαθούσε να εξηγήσει πώς μπορούμε να “μεταφέρουμε” τον εαυτό μας σε αντικείμενα ή άλλους ανθρώπους, να βιώσουμε και να κατανοήσουμε τις εσωτερικές τους καταστάσεις, συναισθήματα ή σκέψεις, καθώς και να αντλήσουμε αισθητική απόλαυση ή κατανόηση από αυτή τη διαδικασία. Ενσυναίσθηση και Αισθητική Στον τομέα της αισθητικής, ο Lipps εστίασε στο πώς η ενσυναίσθηση μπορεί να μας βοηθήσει να “συμμετάσχουμε” στην ψυχική ζωή των αντικειμένων τέχνης, να αντλήσουμε συναισθηματική και πνευματική συνδεσιμότητα με τα έργα, ανεξάρτητα από την φυσική τους μορφή. Αυτό σημαίνει…

Ως έννοια στην αισθητική, η ενσυναίσθηση έχει συγκεκριμένο νόημα και απολάμβανε μεγάλης εκτίμησης στα πρώτα χρόνια του περασμένου αιώνα, ιδιαίτερα στη Γερμανία, όπου ήταν γνωστή ως Einfühlung. Με χαρακτηριστική επιδεξιότητα, η σύγχρονη γερμανική διακρίνει μεταξύ της οριστικής χρήσης του όρου όπως εξηγείται στα γραπτά μελετητών όπως οι Robert Vischer, Theodor Lipps και Heinrich Wölfflin, και το παρακλάδι του, που ευνοείται στον κόσμο της σύγχρονης διαπροσωπικής συγγένειας. Το πρώτο εξακολουθεί να ονομάζεται Einfühlung, ενώ το δεύτερο ως Empathie. Χωρίς να κάνει διάκριση μεταξύ έμψυχου και άψυχου, το Einfühlung αναφέρεται στην απήχηση στην εσωτερική ζωή του θεατή με εξωτερικά αντικείμενα όπως κτίρια, φυσικά φαινόμενα ή μουσικούς τόνους. Η ενσυναίσθηση, αντίθετα, ασχολείται αποκλειστικά…