Η αντικοινωνική συμπεριφορά περιλαμβάνει τάση για κλοπή, ψέμα και καταστροφικότητα, αλλά όχι εγκληματική συμπεριφορά. Η τάση για κλοπή εκφράζει την προσπάθεια του παιδιού να αποκαταστήσει το καθεστώς της στέρησης που έζησε και συνεπώς μπαίνει στην υπηρεσία της “αναζήτησης αντικειμένου”. Το κίνητρο σε αυτή τη περίπτωση δεν είναι το κλεμμένο αντικείμενο, αλλά η απόκτησή του, που σε ένα συμβολικό επίπεδο υποκαθιστά τη μητέρα. Πρόκειται για τη στέρηση, που το παιδί προσπαθεί να αναπληρώσει. Μια στέρηση την οποία ο βαθμός ωρίμανσής του του επιτρέπει να αντιληφθεί ως περιβαλλοντική. Η εμφάνιση της απληστίας είναι ο πρόδρομος της αντικοινωνικής συμπεριφοράς. Είναι σαν να ζει ακόμα με την ελπίδα να ξαναβρεί το χαμένο αντικείμενο, να…