Συναισθήματα Στην ψυχανάλυση, η ψυχολογική δραστηριότητα του θεραπευτή κατά τη διάρκεια της θεραπείας, έστω κι αν αυτή δεν αφορά ευθέως τον θεραπευόμενο, αλλά φαινομενικά περιλαμβάνει ατομικά θέματα του πρώτου δεν γίνεται κατανοητή ως προϊόν της ατομικής υποκειμενικότητας του θεραπευτή, αλλά ως τρόπος να εκφραστεί η, ως τότε, μη αρθρωμένη, διϋποκειμενική εμπειρία. Συναισθήματα, σκέψεις και αισθήσεις, ακόμα κι αν αυτά μοιάζουν εντελώς προσωπικά για τον θεραπευτή, δεν κατανοούνται ως εάν να είχαν το ίδιο νόημα με αυτό που θα είχαν εκτός της συγκεκριμένης και διαρκώς μεταβαλλόμενης διϋποκειμενικής εμπειρίας, που δημιουργείται από τον θεραπευτή και τον θεραπευόμενο, στη συγκεκριμένη συνεδρία. Ο Ogden (1994) θα πει ότι η προσπάθεια υποτίμησης και παράβλεψης σκέψεων…

Η ψυχαναλυτική χρήση του όρου της εμπερίεξης προέκυψε από την αρχική περιγραφή της προβολικής ταύτισης της Klein (Klein, 1946). Η Klein περιέγραψε πώς μια από τις πρώιμες άμυνες του σχιζοειδούς ήταν μια διαδικασία διαχωρισμού τμημάτων του εαυτού και προβολής τους σε άλλους ή αντικείμενα. Η θεωρία της ήταν ότι η επανάληψη κύκλων προβολών ήταν μια αναπτυξιακή διαδικασία του εγώ. Ο Bion (1959) έγραψε για τη δυνητική λειτουργία μιας μητέρας να δέχεται και να επεξεργάζεται τις προβολές του βρέφους. Δήλωσε ότι εάν ο αναλυτής ή η μητέρα δεν ανταποκρινόταν, «το αποτέλεσμα είναι υπερβολική προβολική αναγνώριση από τον ασθενή και επιδείνωση της νοητικής του διαδικασίας» (Bion, 1959). Στο Learning from Experience (1962a)…